Overzicht ► Home ► E-Books ►
Piet Gielen
	Lichtvoetige gedichten
↓	1 Achter het front van de bus hangt het gezicht van de chauffeur, zijn manen zijn geknipt, zijn brullen is beheerst achter glas, zijn jagen is een kaartjestang. Ik stap binnen met een geldig kaartje. 2 Dit gedicht is voor mijn roem, want zo lang ik zoem, denk ik, als ik zoem, ‘Ik zoem’. De lezer maakt er beelden bij , bij, bij. Alleen in een honingraat kon hij wonen balancerend tussen rituele dans en honing. 3 De logica van de voornemens Voornemens komen uit als men zich niets voorneemt. De mens doemdenkt als hij zich  iets voorneemt       Dus: de mens is blij als hij zich niets voorneemt. 4 Een slak op een trampoline komt hoger als iemand anders mee springt. 5 Laatst zag ik je een gordijntje openschuiven en ik keek warempel even in je ziel Ik wist niet of ik naar je mocht wuiven, of je dat wel beviel. Laatst zag ik je een gordijntje openschuiven. Je dacht dat niemand je zag. Maar ik zag je lieve lach als een bloem in de ochtend wuiven. Ik werd vrolijk als van bier en mijn gezicht van was, niet verwend met plezier trok vanzelf in een grimas. Je zag mijn ogen aan je gordijntje schuiven Toen was het of je ogen mijn ogen begrepen en zeiden: ‘Kijk niet zo  benepen. Pluk rustig een roos, ik ben echt niet boos. Toen ging het gordijntje weer dicht. Mijn hoofd  werd heel licht, en ook mijn voeten. Van dat spontane groeten.