|
Wim Rhebergen Interviews
► Home ► Contact:
rhegie1@planet.nl |
|
|
|
|
|
|
|
Birkbode, augustus 2003
|
Daan de Jong exposeert in Birkhoven
Daan de Jong exposeert in de maanden september en oktober in verpleeghuis Birkhoven in Amersfoort. De jonge kunstenaar studeert aan de Hogeschool van de Kunsten in Utrecht. Zijn afstudeerrichting is ‘autonome kunst’. Naast schilderen houdt hij zich bezig met fotograferen, schrijven en het maken van videoclips. Een kennismaking met Daan de Jong. Van hobby naar fulltime bezigheid
“1 Juni 1995, het was op een donderdag, begon ik met het tekenen van een grote strip, Prins Vaillant. Deze dag beschouw ik als het moment, waarop mijn hobby om strips te tekenen mijn fulltime bezigheid werd. Ik was dertien jaar en ik wist wat ik mijn leven zou gaan doen. Al spoedig begon ik ook strips van mijn eigen vakantie-ervaringen te maken. De strips gingen toen niet meer over de lotgevallen van anderen, maar over mezelf. De avonturen van prins Vaillant werden ingeruild voor mijn eigen avonturen. Dat wat ik tijdens mijn vakantie had gezien en waargenomen, werkte ik later uit, eerst met potlood en daarna met Oost-Indische inkt, vervolgens kopieerde ik de tekeningen en kleurde ze in. Later ben ik ook andere technieken gaan gebruiken. Waterverf, ecoline, aquarel, plakkaatverf, acryl. Ruim twee jaar schilder ik met olieverf op doek. De persoonlijke waarneming is de basis van mijn werk. Ik schilder wat ik heb gezien, het is mijn persoonlijk beeld van de werkelijkheid. Terugkijkend op mijn werk kan in zeggen dat 90% van wat ik heb gemaakt, direct geïnspireerd is door mijn vakantiereizen.”
Een romantisch schilder
“Reizen is voor mij belangrijk. Je kunt zeggen dat het een vlucht uit de werkelijkheid is. Als je op reis bent, maak je wat mee, ontdek je nieuwe dingen, is er avontuur. Ik ervaar het dagelijkse bestaan als behoorlijk saai. Wat ik zeg, is niet nieuw. Het is een bekend gegeven bij de romanticus uit de 19e eeuw, die zich afkeert van deze wereld en op zoek gaat naar het vreemde en exotische en de geheimen van het innerlijk onderzoekt. Inmiddels leven we in de 21ste eeuw en naar mijn mening mogen we na een eeuw verstandelijkheid, wetenschap en technische vooruitgang toch wel weer romanticus zijn, zoekend naar emotie en gevoel. Je ziet het overal om je heen. Van mijn leeftijdsgenoten schildert niemand meer abstract.. Na de korte tijd van het postmodernisme, waar je eigenlijk alles nog door elkaar heen zag gebeuren, zie je dat tegenwoordig zich vooral de figuratieve kunst ontwikkelt, naast installatiekunst, filmkunst en intermedia (beeld en geluid tezamen).”
Niet alleen maar schilderen “Aan mijn studierichtingen zie je al dat ik niet alleen maar schilder, maar ook fotografeer en me bezig houd met het maken van videoclips. Zowel schrift – dat is het verhaal -, het beeld en het geluid fascineren me. Ik probeer verbindingen aan te brengen. De schilderijen waaraan ik zelf het meest gehecht ben, hebben muzikale titels. Een groot werk van mij, waarin ik mezelf als jongetje in het decor van het Henschotermeer heb getekend, heet Allegro moderato – een snelheidsaanduiding in de muziek en een titel die naar mijn gevoel iets toevoegt aan het beeld. Zo heb ik ook schilderijen geschilderd, Nocturnes, die verwijzen naar de nocturnes van Chopin. Ik denk soms lang na over een titel. Het schilderij ‘Allegro moderato” is een deel van een ‘Grande Sonate’, die ik voornemens ben te componeren, zeven grote schilderstukken, die aan elkaar gerelateerd zijn en tezamen een groot geheel vormen.”
Wolkenstudies
“Vijf jaar geleden ben ik begonnen met ‘wolkenstudies. Wolkenstudies kun je vergelijken met etudes in de muziek. Ze zijn bedoeld om de techniek beter te leren, maar daarnaast hebben ze ook een artistieke kwaliteit. De aanleiding was de constatering dat ik me meer moest bekwamen in het schilderen van wolken. Wolken zijn in mijn ogen stemmingen, dragers van emotie. Ga maar na, de lichtval wordt beheerst door wat voor weer het is en de weersgesteldheid heeft direct te maken met hoe je je voelt. Wolken hebben iets vluchtigs. Ze komen en gaan zoals ook de stemmingen komen en gaan. Pas dit jaar heb ik het werk van John Constable voor het eerst in Londen gezien. Het zijn studies over het weer. Weet je wat ik toen dacht? Ik ga er meer maken dan hij. Het is een soort verslaving. Ik zie dat de wolkenstudies die ik tegenwoordig maak, van een hogere kwaliteit zijn dan die van vijf jaar geleden. En de boomtoppen en de daken van huizen nemen eveneens in kwaliteit toe.” Muziek
“Ik ben geboren in een gezin, waar muziek belangrijk was en is. Ik speel al 11 jaar piano. Ik denk soms wel eens dat muziek een grotere inspiratiebron voor mij is dan het zichtbare beeld. Als ik schilder, denk ik in muzikale termen. Een schilderij klinkt! Ik weet dat elke kleur een eigen toonaard heeft. Tonen verhogen, kleuren verhogen. Ochtendlicht heeft de kleur blauw in zich en avondlicht rood. Tonen en kleuren vormen een balans, dat is het karakter dat je hoort en ziet. Mijn vader speelt 17 september de preludes van Debussy. Debussy componeerde klankvlekken zoals Monet kleurvlekken schilderde, suggesties van de werkelijkheid. Ik vind het trouwens heel leuk, dat mijn vader een concert geeft in dezelfde tijdsperiode dat ik mijn schilderijen exposeer.”
|
