Meditatie Gedichten door Piet Gielen contact: rhegie2@planet.nl		Overzicht ►
Het kan erg inspirerend zijn om je meditatieve belevingen vorm te geven in een gedicht. In een gedicht kun je boetseren met metaforen en nuances. En soms lukt het dan om iets van de energie en trilling van de transcendente ervaring in het gedicht over te laden. Ook gedichten van anderen kunnen iets transcendents bij je teweegbrengen. Hieronder enkele voorbeelden. Mail uw eigen meditatieve gedichten of het gedicht dat u inspireert.
Van de Abdij van Berne Het misdienaartje	In stilte gaat weer open wat zo lang gesloten was. Ogen zien wat was verborgen. Angst houdt dat niet langer vast. In stilte geef je leven, als de ander luist’ren wil. Leven dat je door kunt geven aan wie het maar horen wil. In stilte krijg je liefde als je and’ren binnenlaat. Als je al je zorgen even in jezelf bezinken laat. In de stilte als je handen net als bloemen opengaan kun je, als je heel goed luistert weer het woord van God verstaan. Het misdienaartje zat al meer dan honderd keer in functie bij een graf. Met heilige onverschilligheid voor de tranenstroom alom bekommerde hij zich enkel om de korreltjes wierook vanwege de troostende geur.
Gedicht voor ‘Betje’ Sintessa zangeres Gedicht Piet Gielen Piet Gielen Over een overleden vriendin M. uit de meditatiegroep.	In mijn wagen reis ik mee in de karavaan van levens door ons land van het lied dat al eeuwen danst op een rivier van mineur verdriet. In mijn wagen reis ik door streken met kerken, langs piramides en tempelwerken, terug naar de eerste klanken van ons lied in het land van het Sanskriet. In mijn wagen ben ik weer hier in een kil jaar, en droom ik van daar, waar het lied van de vogels ons omarmt en het gouden licht ons volk verwarmt. De klankschat van Hellas, keeltonen van Plato’s wereld, duizenden Om’s uit de Himalaya, echo’s in Christus-ikonen en wedergeboortes in de stemmen van meesters, in kunstwerken met dB-vibraties van het penseel. Een zachte roos van M.… vernomen Een zachte roos door HEM bedauwd geurt eeuwig door mijn benauwde ziel. Een roos zoals bijvoorbeeld bij jullie op Gods wekelijkse tafel. ZIJN gouden gloed voedt liefdevol mijn hongerige ware ogen, zoals de lichtjes bij jullie op Gods tafel wel eens gloedvol trillen mogen. Een Goddelijk gonzen van ZIJN WOORD trilt zoals je het op aarde zelden hoort, in mijn ware oren. Zoals je het bijvoorbeeld bij jullie wel eens hoort, als het OM zoemt rond Gods tafel. Een altijd stille vrede, is wat mij hopelijk wacht na een ongedurig zwerven met een vracht van pijnen. Een vrede, verstild, zoals het wel eens voorkomt in jullie gebeden rond Gods tafel, zoals die wel eens doorklonk in het Vater Unser, bijvoorbeeld van P.. Houdt het gebed in ere zoals het was. EEN ZACHTE ROOS door HEM bedauwd, laaft eeuwig de dorst van onze benauwde ziel, als bijvoorbeeld Lourdeswater. Overal waar we elkaar blijven versterken in de richting van GODS WOORD. Blijf bij mij, ik hoor bij jullie.
Frederik Van Eeden 1901	De waterlelie Ik heb de witte water-lelie lief, daar die zo blank is en zo stil haar kroon uitplooit in ’t licht. Rijzend uit donker-koelen vijvergrond heeft zij het licht gevonden en ontsloot toen blij het gouden hart. Nu rust zij, peinzend op het watervlak en wenst niet meer…
Piet Gielen Muziekcompositie door Wim Rhebergen ►►	Eeuwige bloemen Eeuwige bloemen wit en kalm in blijde bloei zijn uit de goedgunstige genade van de Schepper gegeven als in de duisternis, het hart zwoegt en hunkert. Witte stenen met melkwitte zonnestralen uit de heilige schatkamer van de hemel bewegen zich naar de zielen die in donkere wolken vertrouwen op het Licht. Eeuwige bloemen en witte stenen zijn gegeven om te groeien, om te rijpen in onze deemoedige harten, om zoekende zielen aan te reiken op een levenstijdstip dat geschikt is voor tedere liefde
Yogananda Vertaald uit de bundel: Flüstern aus der Ewigkeit. ISBN 0-87612-104-0 De bundel is in diverse talen verkrijgbaar in de boekhandel.	Een visioen van Christus en Krishna Ik aanschouwde een breed blauw dal, dat omgeven was door bergen, die als juwelen fonkelden. Rondom de zacht glanzende bergtoppen golfden oplichtende nevelsluiers. Een diamanten rivier van diep zwijgen stroomde stil voorbij. En daar aanschouwde ik Jezus en Krishna, zoals ze hand in hand uit de verte van de bergen naar me toe kwamen. Christus die aan de rivier de Jordaan gebeden heeft en Krishna die op de fluit gespeeld heeft aan de rivier Oschama. Ze doopten me in lichtende wateren, en mijn ziel vloeide uiteen in onpeilbare diepten. Uit alle dingen begonnen astrale vlammen op te laaien. Mijn lichaam, en de gestalten van Christus en Krishna, de glinsterende heuvels, de lichtgevende rivier en de verre vuurhemel werden tot dansende lichten, terwijl vurige atomen in het rond vonkten. Op het laatst bleef niets anders over dan een zacht lichten, waarin de gehele schepping vibreerde. O grote Goddelijke Geest, in mijn hart buig ik en buig ik immer weer voor het eeuwige licht waarin alle vormen versmelten.
Piet Gielen	. Goede Vrijdag In het uitspansel van de grauwe nevel verschijnt plotseling Uw lijdend gezicht. Breed uitgemeten als op een bioscoopbeeld zijn Uw doornen kroon, Uw ogen en Uw tranen. Een zo’n traan zou voldoende zijn om mij schoon te wassen tot en met de duistere ankers in de verste lagen van mijn ziel. Ik durf er niet om te vragen: mijn hoogmoed zakt mij in de schoenen. Ook door mij heeft U geleden. Enkele weken later valt er een traan in mijn gebed en nog een en nog een. “Ik wil een traan, ik wil een traan”, dreint een klein kind in mij. Ik roep het kind tot de orde, maar ik zie dat kinderen om Uw liefde mogen roepen, want Uw water stroomt nu in mijn ziel.
Omar Khayyam	Kwatrijn 40 Jullie weten mijn vrienden Hoe lang het duurde Eer ik scheidde van de schrale ratio En haar bande uit mijn levensbed En toen een goddelijk drinkgelag hield in mijn huis Oftewel mijn lichaam Vanwege een nieuw huwelijk met de spirituele dochter van de wijsheid.
Piet Gielen	'Mongooltjes' Op genademomenten van innerlijke devotie zou ik graag op mijn eigen kamertje willen knielen, bij het leven van verschillende 'mongooltjes', die ik ken. Vanachter hun bescheiden rol - al of niet zwaar worstelend met de verhevenheid van het Licht - hebben ze wel eens in alledaagse situaties dus niet in een kerk of in een geur van wierook God MEESTERlijk en stilletjes aan mij voorgesteld. Zo maar zonder een collecte of een lange egopreek Ik wou dat ik dat ook zo kon.. Stel dat God me ook zo'n rol zou geven. Ik aarzel of ik erom zou mogen vragen... In het zoekend gezelschap van ouders en begeleiders zou ik me in mijn schijnbaar kleine wereld een weg moeten zoeken beplakt met aardse etiketten van marktpsychologen, overheidsdienaren, priesters en karmameesters, en noem maar op. Als in het bos zou het misschien lijken; ver weg van geluiden van domme dictators, onheilsprofeten, intellectuele giganten en ingewikkelde ziektegeschiedenissen in de wachtkamer. Dat vermoed ik dan. Ik zal er toch maar niet om vragen, zo'n leven lijkt mij ook wat te zwaar voor mij. Waarom kom je in Hemelsnaam in de kerk nooit een sokkeltje tegen met daarop het beeld van een heilig verklaard 'mongooltje'? Bijvoorbeeld Sint Elleke of Sint Hans of zo. Op genade momenten van het leven mocht ik toch enkele wonderen van hen zien. Ik wou dat ik dat ook kon.